Rozwiązanie umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej często pociąga za sobą obowiązek zapłaty przez pracodawcę/zleceniodawcę dodatkowych świadczeń, takich jak chociażby odprawy, odszkodowania. Czy w okresie pandemii obowiązki pracodawców związane z wypłatą takich świadczeń uległy zmianie? Zgodnie z ustawą z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19 w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 na czas obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19, w przypadku pracodawców, u których wystąpił spadek obrotów gospodarczych lub istotny wzrost obciążenia funduszu wynagrodzeń wprowadzono ograniczenie wysokości niektórych świadczeń wypłacanych pracownikom, którym rozwiązano umowę o pracę. Zgodnie z nowymi przepisami jeżeli w związku z rozwiązaniem umowy o pracę przepisy przewidują obowiązek wypłaty odprawy, odszkodowania lub innego świadczenia pieniężnego, to wysokość takich świadczeń nie może przekroczyć dziesięciokrotności minimalnego wynagrodzenia za pracę (za 2020 r. kwota ta wynosi 26 000 zł). Ograniczenie wysokości wypłaty świadczeń ma zastosowanie w przypadku wypowiedzenia umowy o pracę albo w razie rozwiązania umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług i umowy o dzieło. Ograniczenie wysokości świadczeń nie dotyczy osób współpracujących w ramach umowy agencyjnej. Zmiana ta ma szczególne znaczenie przy zwolnieniach grupowych, w przypadku których poza okresem epidemii wysokość odprawy nie może przekraczać kwoty piętnastokrotnego minimalnego wynagrodzenia za pracę ale również w przypadku innych odpraw, odszkodowań, których wysokość mogłaby przekroczyć dziesięciokrotność minimalnego wynagrodzenia za pracę.